Zijn slams een kunst? Of eerder een kunstje waar de dichter en de schrijver gedoemd zijn om het telkens weer pijnlijk af te moeten leggen tegen de (al dan niet) eloquente hofnar van de koning? Moet ik met andere woorden, ja dan neen, ook aan het schitterend schreeuwlelijke fenomeen dat slam heet, binnen deze kolommen de nodige aandacht besteden. Misschien. Misschien niet. Ik raak er als bescheiden schriftgeleerde en woorden-op-schermverzamelaar, na al die tijd nog altijd niet uit. Tot zolang mag ik voor een regelmatige update van slamgebeurtenissen en -competities bv wel graag verwijzen naar de zes oo-tjes en Parlando-verzameling van Tine Moniek.
4 opmerkingen:
Van waar komt deze blog mij ineens toegewaaid? Ken ik W.E. ergens van?
Slam kan een kunst zijn, net zoals mensen die letters op een blad plaatsen, plots kunstenaars kunnen geheten worden (of dichters, als meer specifieke term)
Xavier
Slam kan inderdaad een kunst zijn! Maar wat ons hier bij 'With lof en prijs' zorgen baart is de aboninabele kwaliteit van veel van die teksten. Al kan dat ook evengoed gezegd worden van heel veel logs waarop 'poëtische teksten' verschijnen. Maar da's niks nieuws natuurlijk. Goeie poëzie is (immers) (en gelukkig) eerder zeldzaam. We denken hier zelfs dat dat zo hoort.
Het ruikt me meestal te veel naar stand-up comedians en naar "literair entertainment" (en dat is toch wel een schreeuwlelijke woordengroep). Mijn mening voor wat ze waard is.
Frédéric Leroy
Een reactie posten